Calcium uit plantaardige melk wordt slecht opgenomen

Ondanks het toevoegen van calcium aan plantaardige dranken die als melkvervanger worden ingezet, is de calciumopname uit deze dranken erg laag. Dat blijkt uit een Britse studie naar de beschikbaarheid van calcium uit verschillende levensmiddelen.

In het onderzoek worden verscheidene calciumrijke producten vergeleken met magere melk. Van de onderzochte producten had de helft een brutocalciumgehalte dat vergelijkbaar was met magere melk, of dat de calciumwaarde van magere melk overtrof. Als het gaat om de biobeschikbare calcium, oftewel het calciumaandeel dat door het menselijk lichaam kan worden opgenomen en benut, was slechts 30 procent van de producten vergelijkbaar met of hoger dan magere melk.

22 glazen sojamelk is 1 glas magere melk

Dat geldt ook voor plantaardige dranken als amandeldrink, havermelk, rijstdrank en sojamelk. Van de dranken had amandeldrink de meest vergelijkbare waarde met magere melk. Om evenveel calcium op te nemen als uit magere melk, zijn er bijna drie glazen amandeldrink nodig. Van sojamelk zijn zelfs 22 glazen nodig, aangezien daar geen calcium aan toe is gevoegd. 

Toegevoegde calcium lastig opneembaar

Het verschil in biobeschikbare calcium in de plantaardige dranken komt door de vorm van calcium die in het product zit of is toegevoegd. Door de toevoeging is het brutocalciumgehalte in bijvoorbeeld havermelk even hoog als in magere melk. Maar de toegevoegde calcium is een calciumfosfaat, wat een lagere oplosbaarheid heeft dan de calcium die in melk voorkomt. Hierdoor is de biobeschikbaarheid lager. 

Boerenkool heeft meeste calcium

In het onderzoek komen ook levensmiddelen naar voren die een hogere biobeschikbaarheid van calcium hebben dan magere melk. Zo staat boerenkool bovenaan de lijst, vergelijkbaar met een vijfde glas magere melk. Ook gierstepap en brood met extra calciumtoevoeging staan hoog, die zijn vergelijkbaar met 1,3 en 1,4 glazen magere melk.