Meer en beter gras door slimmer bemesten

Een betere verdeling van de beschikbare mest en spelen met de beschikbare stikstofbronnen levert meer gras en gras van een betere kwaliteit op. 

Dat stelt Ronald van Hal, innovatiemanager ruwvoerteelt bij Forfarmers.

Vijf stikstofbronnen

‘Je moet aan alle knoppen draaien en die dan ook nog eens doordraaien. Maar dan levert een scherp bemestingsplan uiteindelijk wel wat op’, aldus Van Hal. Hij krijgt veel vragen van veehouders over de teelt van gras onder aangepaste bemestingnormen. Hij adviseert om te kijken naar alle stikstofbronnen op een melkveebedrijf. 'Het gaat dan om het stikstofleverend vermogen van de bodem, de stikstofnalevering van gescheurd grasland, de stikstofbinding door vlinderbloemigen, drijfmest en kunstmest. Breng deze vijf stikstofbronnen goed in beeld en kijk naar de behoefte van de verschillende gewassen en bodems. Dan kan er veel meer dan je denkt.’ 

Zo stelt Van Hal dat op grasklaverpercelen, afhankelijk van de bodemcondities, 20 kubieke meter drijfmest voldoende is, waar gangbaar grasland 44 kuub drijfmest nodig heeft. Ook stelt hij dat mais geen drijfmest nodig heeft als dat gewas geteeld wordt op een gescheurde zode van minimaal drie jaar oud grasland. 

Stikstofbodemoverschot is het ureum van de bodem

Daarnaast adviseert Van Hal om alleen de eerste twee snedes van drijfmest te voorzien en ook te kijken naar het stikstofleverend vermogen van een bodem. Hij constateert dat melkveehouders inmiddels haarfijn weten hoe ze kunnen sturen op het ureumgetal in de melk. ‘Maar zodra het gaat over stikstofbodemoverschot, feitelijk het ureumgetal voor de bodem, weten ze dat meestal niet. Terwijl juist daar zo veel stikstofefficiëntie en daarmee geld is te winnen.’

Voorjaarsuitgave VeeteeltGRAS

In de voorjaarsuitgave van VeeteeltGRAS, die deze week in de bus valt, is een uitgebreid artikel met voorbeeldberekeningen te lezen over de slimme verdeling van drijfmest.