België is weer officieel blauwtongvrij
België heeft zijn blauwtongvrije status herwonnen bij de Europese Commissie.
Concreet wil dit zeggen dat Belgische dieren opnieuw naar alle andere EU-landen geëxporteerd kunnen worden zonder bijkomende voorwaarden zoals verplichte vaccinaties en lange wachttijden.
In 2019 werd een uitbraak van blauwtong serotype 8 (BTV8) vastgesteld in Luxemburg. Sindsdien lag heel België in een beperkingsgebied. Ondertussen dateert het laatste geval van februari 2021. Ook Nederland en Duitsland zijn blauwtongvrij, Luxemburg en Frankrijk nog niet.
Ziekteverschijnselen vallen mee
In tegenstelling tot bij schapen, vallen de ziekteverschijnselen van blauwtong bij runderen doorgaans mee. De meeste runderen worden niet ziek van de infectie. Bij anderen beperken de verschijnselen zich tot koorts, ontstoken slijmvliezen van neus en bek, zweertjes aan de uier en zwelling van de kroonranden, waardoor kreupelheid kan ontstaan. Doorgaans knappen de dieren zonder veel problemen op.
De meeste financiële schade ontstaat door vervoers- en exportbeperkingen. Blauwtong is namelijk een OIE-lijst-ziekte. Dit betekent dat een uitbraak van blauwtong onderhevig is aan een meldingsplicht en directe gevolgen heeft voor de (internationale) handel in dieren en dierproducten. Dit om de sociaal-economische gevolgen te beperken alsook die voor de volksgezondheid.
Virus vanuit het zuiden
Het blauwtongvirus is in 2006 voor het eerst opgedoken in Nederland. Het zogeheten serotype 8 kwam tot dusver alleen voor in zuidelijke landen. Het is echter onbekend is hoe het hier is gekomen.
Het CVI heeft aannemelijk gemaakt dat het virus niet alleen via een klein vliegje of knut van het ene dier naar het andere gaat, maar ook via de placenta van moeder op kalf. En kalveren kunnen het virus ook binnenkrijgen via de biest.
