Met minder eiwit eenzelfde melkproductie door voeren van gras-perskoek
Perskoek van grasraffinage is, ondanks het lagere eiwitgehalte, een volwaardige alternatief voor goede graskuil in een rantsoen voor melkkoeien.
Het vervangen van de helft van de graskuil door perskoek gaat niet ten koste van de melkproductie en de eiwitbenutting stijgt, zo blijkt uit onderzoek van Wageningen Livestock Research in samenwerking met fabrikant Grassa op onderzoeksbedrijf Dairy Campus.
Bijproduct uit grasraffinage
Gras-perskoek ontstaat bij het mechanisch uitpersen van vers gras. Hierbij wordt gras gescheiden in een vloeibare fractie en een vaste fractie, de perskoek. Het sap is rijk aan eiwitten, aminozuren, suikers en mineralen en kan worden verwerkt tot hoogwaardige ingrediënten voor diervoeding of menselijke consumptie. De perskoek is vezelrijker en bevat minder ruw eiwit en fosfor dan graskuil. De perskoek kan worden ingekuild en ingezet als ruwvoer voor melkkoeien.
Van 182 naar 130 gram ruw eiwit
Het effect van het voeren van perskoek aan melkkoeien is onderzocht op onderzoeksbedrijf Dairy Campus. Hiervoor werden zestig koeien verdeeld in drie groepen. De controlegroep kreeg een standaardrantsoen met hoogwaardige graskuil met 182 gram ruw eiwit. Voor de proefgroep werd de helft van deze kuil vervangen door perskoek met 130 gram ruw eiwit. In het rantsoen voor de derde groep werd de helft van de goede kuil vervangen door graskuil met 121 gram ruw eiwit. De rest van het rantsoen was voor alle koeien gelijk.
Met minder eiwit zelfde productie
Het voeren van lagere kwaliteit graskuil leidde zoals verwacht tot een daling van de voeropname en melkproductie. Maar ondanks het lagere ruweiwitgehalte van de perskoek bleef de productie in deze groep op peil. De koeien in de controlegroep produceerden dagelijks gemiddeld 36,4 kg meetmelk (33,6 kg melk met 4,61% vet en 3,64% eiwit). Bij vervangen van de helft van de graskuil door perskoek was de dagproductie per koe gemiddeld 36,1 kg meetmelk (33,1 kg melk met 4,68% vet en 3,60% eiwit).
Eiwit uit perskoek beter benut
Omdat de koeien op het rantsoen met perskoek met minder eiwit een gelijke productie realiseren, halen ze een hogere eiwitbenuting. Als mogelijke verklaring hiervoor wijzen de onderzoekers op de hogere verteerbaarheid van de perskoek. Dit is waarschijnlijk het gevolg van het persen, waardoor de vezels beter ontsloten worden en daarmee beter toegankelijk zijn voor pensbacteriën. Tussen de controlegroep en de perskoekgroep werd geen verschil in methaanuitstoot gemeten.
Gras efficiënter inzetten in voedselketen
“Onze proef laat zien dat gras-perskoek zonder nadelige effecten kan worden toegepast in melkveerantsoenen’, concludeert projectleider André Bannink van Wageningen Livestock Research. ‘Daarmee ontstaat via grasraffinage een concrete mogelijkheid om stikstofemissies te verlagen en gras nog efficiënter te benutten binnen de voedselketen.’