Graslanden essentieel voor voedselsysteem en voedselzekerheid
Zo’n 70 procent van het land op aarde is bedekt met grasland. Dat maakt grasland een van de belangrijkste onderdelen en uitdagingen in voedselzekerheid, luidde de hoofdboodschap van de conferentie van de European Grassland Federation (EGF) dit jaar.
Een van de commentaren op het huidige voedselsysteem is dat grondstoffen die door mensen direct te benutten zijn, nu worden ingezet als veevoeder. Volgens Zwitsers graslandonderzoeker Catherine Pfeifer speelt grasland daarom een belangrijke rol in het voedselsysteem. ‘Graslanden zijn meestal niet geschikt om voedsel te produceren. Om de oneetbare biomassa toch te benutten hebben we dieren nodig. Alleen dan kun je het voedselsysteem sluitend maken.’
Verschuiving naar minder vlees en meer melk
De voorkeur gaat daarbij uit naar melkvee. In een circulair dieet is volgens de onderzoeker wel een daling van vleesconsumptie nodig. ‘Die vermindering betekent een verschuiving naar meer melk om te compenseren voor de dierlijke eiwitten. En houdt ook in dat er wereldwijd een verschuiving nodig is van meer melkvee in plaats van vleesvee’, aldus Pfeifer tijdens de conferentie, die vorige week in Leeuwarden plaatsvond. Die verschuiving is vooral voor graslandgebieden waar nu vooral vleesvee wordt gehouden.
Deirdre Hennessy, graslandonderzoeker in Ierland, tijdens het congres van EGF:Omdat we vers gras niet zelf kunnen eten en de koeien er essentiële voedingsstoffen van kunnen maken, ligt het rendement bij grazende melkkoeien hoger dan bij koeien die een gemengd rantsoen krijgen
Meer essentiële voedingsstoffen in weidemelk
Ook de Ierse graslandonderzoeker Deirdre Hennessy ziet de rol van grasland in voedselzekerheid. Zij kwam in haar onderzoek in samenwerking met voedingswetenschappers tot de conclusie dat grazen een meerwaarde geeft aan de voedingswaarde van melk. ‘Er zijn bepaalde essentiële voedingsstoffen die alleen in vis en melk terug te vinden zijn. Uit het onderzoek blijkt dat deze voedingsstoffen meer terug zijn te vinden in melk van koeien die grazen dan in melk van koeien die een gemengd rantsoen krijgen’, aldus Hennessy.
Hoger eiwitrendement
Als dat uitgedrukt wordt in een rendement van gevoerd eiwit, dus hoeveel eiwit een koe maakt van één gevreten eiwit, blijkt dat het rendement van een eiwit uit vers gras vier keer zo hoog is als het rendement van een eiwit uit een gemengd rantsoen. ‘Omdat we vers gras niet zelf kunnen eten en de koeien er essentiële voedingsstoffen van kunnen maken, ligt het rendement bij grazende melkkoeien op 1:4. Bij een TMR is het eiwit dat je voert ook het eiwit dat je terugkrijgt, met een rendement van 1:1.’
