Met zege in Cremona gaat wens van Nico Bons in vervulling

‘Al het werk, alle voorbereidingen en alle tijd, het is het meer dan duizend procent waard geweest. Met het winnen van kampioenschap bij de jonge koeien op de Europese keuring in Cremona is een lang gekoesterde wens in vervulling gegaan.’

Nico Bons is daags na de lange vrachtwagenrit uit Italië nog niet uitgerust, maar vertelt hoorbaar trots over de successen die hij met zijn koeien en zijn team behaalde op internationale show in het Italiaanse Cremona. ‘Ik had vooraf gehoopt op een rubriekszege. Toen dat na de rubrieken bij de pinken en de vaarzen nog niet gelukt was, baalde ik daar op dat moment wel van. Zou het nog wel lukken? Maar de witte Solomon stond er zo onvoorstelbaar best voor. Eerst stond ze 1b en later werd ze 1a in haar rubriek. Vanaf dat moment kon het niet meer stuk.’

Koe die geen toplijn nodig heeft

De witte Solomon waarover Bons spreekt is Bons-Holsteins Koba 253 die in Hoornaar ook al succesvol was. ‘Sinds Hoornaar is haar uier nog zo veel beter geworden. Het is een koe die geen toplijn nodig heeft en haar enorm brede en sterk beaderde uier is fantastisch’, zo roemt Bons zijn pupil. Na de rubriekszege werd ze kampioene bij de jonge koeien.

Elk detail telt

Haar oudere halfzus Koba 245 (v. Doorman) kwam volgens Bons uit in een van de zwaarste rubrieken. Ze ging van 1a naar 1b en eiste uiteindelijk toch de rubriekszege op. ‘De mooiste zet van de dag’, zo kijkt Bons terug. ‘In de finale stond Koba 245 er nog beter voor. Haar uier was nog meer gevuld en nog steeds was de ophangband perfect. Het bewijst voor mij dat je tot op de laatste seconde gefocust moet blijven. Elk detail telt.’

Koba 245 kreeg uiteindelijk de reservetitel, een plaats waar Bons zich in kan vinden. ‘Ze eindigde achter de Spaanse Ariel, een koe met 96 punten. Ik denk dat zij de beste is van alle honderdtonners die ik ooit in de keuringsring heb gezien.’

Beste fokker en inzender

De prijs voor beste fokker en beste inzender noemt Bons de mooiste prijs die de familie Bons in Cremona kreeg. ‘Dat voelt echt als een beloning voor onze fokkerij, maar ook voor alle voorbereidingen van het hele team. We stonden daar als Nederlanders wel tussen de beste show- en fokbedrijven van Italië. Het voelde echt bijzonder om een prijs te krijgen die jarenlang naar bedrijven zoals Castelverde is gegaan.’

Koeien allemaal gezond thuis

De terugreis verliep voorspoedig en Bons prijst veerijder Gerke van der Land. ‘De koeien lagen op een strobed van zeker 75 centimeter dik en hebben door de rustige rijstijl volop gelegen tijdens de rit. Toen we ze in Ottoland van de wagen haalde, waren alle staartpluimen nog wit. Geen koe had zichzelf bevuild.’

Een dag na thuiskomst komen de koeien al weer in het dagelijkse ritme. ‘Dat is voor mij het belangrijkste: alle koeien weer gezond thuis. Al die fantastische prijzen zouden het me niet waard zijn geweest als er ook maar een koe ziek teruggekomen zou zijn.’

Volgend jaar weer?

Bons prijst zijn familie, zijn team helpers en de organisatie van de keuring. Hij kreeg onverwacht veel belangstelling van Nederlanders die de livestream volgden: na het kampioenschap bleef zijn telefoon trillen en kreeg hij meer dan 230 felicitaties toegestuurd.

Gaat hij volgend jaar weer meedoen? ‘Ik zou graag ja zeggen, maar we hadden hier naar toegeleefd. Alle koeien hadden we hiervoor op het juiste moment laten afkalven en alle dieren die we nu meehadden, zijn nog niet drachtig. Volgend jaar zou ik met een heel andere groep koeien moeten gaan. Het is niet naast de deur; het kost wel geld en enorm veel inspanning. We hebben er hard voor gewerkt en we zijn onwijs trots op het resultaat. We laten het nu eerst maar even bezinken. Maar ik heb wel mijn droom waargemaakt.’